Το ρήμα και οι αντωνυμίες

του Τίτου Πατρίκιου

“Αν κάτι μισούσαμε, ήταν οι μύθοι.

Λέγαμε πως θα τους γκρεμίσουμε θα τους εξαφανίσουμε

για πάντα. Εμείς άλλωστε είχαμε φτιάξει το ρήμα «απομυθοποιώ».

Πριν δεν υπήρχε στα λεξικά. (Τώρα, ποιοι είμαστε εμείς, νομίζω

πως ο αναγνώστης εύκολα το καταλαβαίνει. Κι έπειτα είναι πολύ

κοντινό με το οι δικοί μας. Αν χρειάζονται κάποιες χρονολογικές

διευκρινήσεις, ο αναγνώστης ας σκεφτεί τη δεκαετία του ’50, λίγο

και του ’60). Εμείς, λοιπόν, αναλύαμε απομυθοποιητικά την

πραγματικότητα και βρίσκαμε αλήθειες που θέλαμε να τις

γενικεύσουμε. Όταν όμως τα πράγματα μας αντιστέκονταν, εμείς

τροποποιούσαμε την εικόνα των πραγμάτων. Τις αλήθειες μας

ποτέ.

            Δεν είχαμε επίγνωση πως κατασκευάζαμε έτσι

καινούργιους μύθους. Τόσο πειστικούς, τόσο ανθεκτικούς,

ώστε αρκετοί άνθρωποι, σίγουροι κι αυτοί πως απομυθοποιούν

τα πράγματα, εξακολούθησαν να τους παίρνουν για πρωταρχικές

αλήθειες. Ακόμα περισσότερο, κατάγγελναν για συκοφάντη,

καταδίκαζαν για ιερόσυλο, όποιον κάτι καταλάβαινε για την                      

κατασκευή των μύθων κι αποκάλυπτε, έστω καθυστερημένα,

τι δική του συμβολή. Αλλά, στο κάτω-κάτω, είναι για τον

καθένα δύσκολο να δεχθεί πως πίστευε σε μύθους.

(Φαντάζομαι ο αναγνώστης να πρόσεξε ότι εδώ, τη θέση του

εμείς, την έχουν πάρει άλλες αντωνυμίες.)”

21-6-20  Βουρβουρού Χαλκιδικής